Vandaag ging ik een kijkje nemen in de befaamde 
kunsthumaniora van Brussel. Dolenthousiast, want dit was altijd mijn droom geweest. Op een podium staan, je eigen ding doen. Niet langer het “verlegen” meisje zijn dat niets verteld.
Maar terug naar mij verhaal. Daar stond ik dan voor de deur van mijn mogelijke toekomst. Als ik naar binnen wandelde, kreeg ik het gevoel dat ik in een Amerikaanse film zat. Het was een oud gebouw met veel charmes. Elk vaklokaal dat ik zag, elke uitleg die ik kreeg maakte mij enthousiaster en enthousiaster.
1 nadeel, DE TOELATINGSPROEF. De kunsthumaniora van Brussel is niet voor niets een befaamde school. Ze zijn niet op zoek naar meer leerlingen, maar ze zijn op zoek naar artistiek aangelegde mensen die niet alleen gemotiveerd zijn maar er ook talent voor hebben. Ik heb tot 30 juni om de proeven voor te bereiden. Maar ik denk dat ik nog nooit zo gemotiveerd ben geweest om een uitdaging aan te gaan!
Let’s do this!
-Margot-
